Ο μαυροπίνακας και η κιμωλία

   Την ιδέα μου την έδωσε ένας φίλος που με επισκέφτηκε σήμερα. "Τα καλά σχολεία σε όλο τον κόσμο λειτουργούν με τον κλασικό μαυροπίνακα" (πράσινο κάποιες φορές) και την κιμωλία. "Αναχρονιστικό" θα κραύγαζαν οι λάτρεις της τεχνολογίας. "Άχρηστο εργαλείο για τη συνεργατική μάθηση" θα έλεγαν τα παιδιά του Ματσαγγούρα. "Σύμβολο της δασκαλοκεντρικής μεθόδου" θα διατείνονταν οι παιδαγωγοί που εισάγουν καθυστερημένα (50 έτη) τις δυτικές θεωρίες περί μάθησης.

Πώς μπορεί κάποιος να υπερασπιστεί το ρόλο του μαυροπίνακα στην τάξη, όταν κινδυνεύει να θεωρηθεί αντιδραστικός σε μια κοινωνία που γρήγορα απαρνείται κάθε θετικό του παρελθόντος της για να υμνήσει το καινούργιο; Πώς να αντισταθείς σε ένα κατεστημένο (πανεπιστημιακό και συντεχνιακό) όταν κινδυνεύεις να γίνεις γραφικός επειδή θεωρείς ακόμη τον πίνακα απαραίτητο εργαλείο της τάξης; Φτάσαμε στο ακραίο σημείο να ακούμε από καθέδρας ότι ο δάσκαλος που χρησιμοποιεί τον πίνακα δεν είναι καλός δάσκαλος.

Δυστυχώς στην Ελλάδα η μόδα δεν αφορά μόνο το ύψος των τακουνιών αλλά και τις παιδαγωγικές θεωρίες. Αρκεί να βρεθεί ένας με διδακτορικό στην μη καταλληλότητα μιας παιδαγωγικής μεθόδου και τότε φυτρώνουν ρέμπλικές του σε όλη την πανεπιστημιακή κοινότητα. Αυτές με τη σειρά τους "επιμορφώνουν" τους πληβίους των ρεμπλικών για να διαχύσουν στο ευρύ λεγόμενο κοινό την γνώση του "νέου".  Και ό,τι παλιό γίνεται σαν τη σκόνη της κιμωλίας: σβήνεται με το βρεγμένο σφουγγάρι της ορμής των νεοφώτιστων!
Και έτσι φτάνουμε στη δαιμονοποίηση του πίνακα, στην διστακτική και ενοχική του χρήση στην τάξη.
Άλλη φορά θα επιχειρηματολογήσω για τη χρήση  του μαυροπίνακα.

Google, Picasa, gmail, wiki, youtube

Όποιος διάβασε τον "Νευρομάντη" θα ξέρει ότι βρισκόμαστε ήδη πολύ κοντά σ' εκείνες τις περιγραφές της ζωής στην εικονική πραγματικότητα. Δισεκατομμύρια είσοδοι στο δαιδαλώδη κόσμο του web 2 οδηγούν την ανθρωπότητα σε μια φρενήρη προσπάθεια να αφήσει το αποτύπωμά της. Αυτή είναι η μικρή αθανασία κατά Μίλαν Κούντερα. Αν δε μπορείς να εξομολογηθείς στον παπά, δεν σε "πιάνει" ο ψυχολόγος σου και  δεν σε καταλαβαίνουν τα αγαπημένα σου πρόσωπα, φτιάξε ένα μπλογκ και γράψε ότι περνάει από το νου σου. Δημοσίευσε τα αγαπημένα σου τραγούδια, καθώς επικοινωνείς με τους φίλους σου. Δημιούργησε τα δικά σου βιντεάκια με τους δικούς σου συμβολισμούς. Ανέβασε τη φωτογραφίες σου και δες καταπληκτικές φωτογραφίες ερασιτεχνών. Επικοινώνησε με τους φίλους σου οποιαδήποτε στιγμή. Προπαγάνδισε τις ιδέες και τις απόψεις σου. Ταξίδεψε σε όλη τη γη. Αναζήτησε πληροφορίες. Δεν έχεις παρά να καθήσεις  μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή σου και να χωθείς στο μαγικό κόσμο του ίντερνετ.

Και σε όσους σου λένε ότι ελέγχεσαι από σκοτεινά κέντρα εξουσίας βγάλε τους τη γλώσσα και πες τους ότι πάντα θα υπάρχουν τα συστήματα που ελέγχουν τους ανθρώπους καθώς και τα στοιχεία που θα τα ανατρέψουν.
Είμαι φανατική λάτρις του διαδικτύου. Γελάω με τις απόψεις "άσπρο-μαύρο".
Και ποιος ξέρει. Ίσως κάποια μέρα σε έναν σκληρό δίσκο ο αρχαιολόγος του μέλλοντος να διαβάσει τις αγωνίες, τα όνειρα, τις επιθυμίες κάποιου άσημου ανθρώπου. Και μόνο εκεί θα διαβάσει την πραγματική ιστορία (αυτή της καθημερινής ζωής) και όχι στα κιτάπια των εκδοτών. Όταν τα χειρόγραφα του μέλλοντος θα είναι τα μικροκυκλώματα των σκληρών δίσκων η ανθρωπότητα θα έχει απαλλαγεί από την τυραννία των ειδικών.

δ.σ.γ.π.