Α
(άλφα)
– θέλω
ν’
αρχινίσω
φως
μου
να
σε
τραγουδήσω.
Β
(βήτα)
– βέβαια
σου
λέγω
μη
με
τυραγνείς
και
κλαίγω.
Γ
(γάμα)
– γίνομαι
κομμάτια
για
τα
δυο
γλυκά
σου
μάτια.
Δ
(δέλτα)
– δεν
το
φανερώνω
της
καρδούλας
μου
τον
πόνο.
Ε
(έψιλο)
– μου
κυπαρίσι,
ρίχνεις
τη
δροσιά
σου
βρύση.
Ζ
(ζήτα)
– ζώνομαι με φίδια
για
τα
δυο
σου
μαύρα
φρύδια.
Η
(ήτα)
– η
ζωή
μου
εχάθη
για
το
εδικό
σου
πάθι.
Θ
(θήτα)
– θάνατος
με
βία
παρά
τέτοια
τυραγνία.
Ι
(γιώτα)
– γίνομαι
γεφύρι,
να
περνάς
χρυσό
ζεφύρι.
Κ
(κάπα)
– κάνω
να
περάσω,
να
σε
διω
και
να
γελάσω.
Λ
(λάμδα)
– λάμπεις
σαν
διαμάντι,
σαν
αυγερινός
το
βράδυ.
Μ
(μι)
– μήλο
μου
του
παραδείσου,
νάζια
που’
χει
το
κορμί
σου.
Ν
(νι)
– νέος
είσαι
και
γυρίζεις
και
το
νου
μου
δαιμονίζεις.
Ξ
(ξι)
– ξένος
είμαι
ποιος
με
πιάνει
, όταν
πέσω
στο
ποτάμι.
Ο
(όμικρο)
– μου
πορτοκάλι,
ποιος
σου
έγραψε
τα
κάλλη.
Π
(πι)
– πάρε
πίσω
το
μαχαίρι
με
το
εδικό
σου
χέρι.
Ρ
(ρο)
– ρόδο
είσαι
και
μυρίζεις
και
τους
νέους
δαιμονίζεις.
Σ
(σίγμα)
– στα
φιλήματα
επάνω,
όσα
έχω
τα
ξεχάνω.
Τ
(ταυ)
– το
πουλί
μου,
το
πουλί
μου
κακιωμένο
είναι
μαζί
μου.
Υ
(ύψιλο)-
μου
γιασεμάκι,
τ’
όμορφό
σου
το
κορμάκι
Φ
(φι)
– φύλαγε
τα
δυο
σου
μάτια
γιατί
μ’ έκαναν
κομμάτια.
Χ
(χι)
– χύθηκε
όλο
μου
το
αίμα
της
καρδούλας
μου
για
σένα.
Ψ
(ψι)
– ψάλλω,
τραγουδώ,
φωνάζω,
για
να
σε
διασκεδάζω.
Ω
( ωμέγα)
– και
τελειώνει,
ας
λαλήσει
κι
άλλο
αηδόνι.
Ας
λαλήσ’
κι
ας
κελαηδήσει,
σαν
και
μένα
ας
τραγουδήσει.