Αλφαβήτα Καρπάθου

Α (άλφα) – θέλω ν’ αρχινίσω φως μου να σε τραγουδήσω.

Β (βήτα) – βέβαια σου λέγω μη με τυραγνείς και κλαίγω.

Γ (γάμα) – γίνομαι κομμάτια για τα δυο γλυκά σου μάτια.

Δ (δέλτα) – δεν το φανερώνω της καρδούλας μου τον πόνο.

Ε (έψιλο) – μου κυπαρίσι, ρίχνεις τη δροσιά σου βρύση.

Ζ (ζήτα) – ζώνομαι  με φίδια για τα δυο σου μαύρα φρύδια.

Η (ήτα) – η ζωή μου εχάθη για το εδικό σου πάθι.

Θ (θήτα) – θάνατος με βία παρά τέτοια τυραγνία.

Ι (γιώτα) – γίνομαι γεφύρι, να περνάς χρυσό ζεφύρι.

Κ (κάπα) – κάνω να περάσω, να σε διω και να γελάσω.

Λ (λάμδα) – λάμπεις σαν διαμάντι, σαν αυγερινός το βράδυ.

Μ (μι) – μήλο μου του παραδείσου, νάζια που’ χει το κορμί σου.

Ν (νι) – νέος είσαι και γυρίζεις και το νου μου δαιμονίζεις.

Ξ (ξι) – ξένος είμαι ποιος με πιάνει , όταν πέσω στο ποτάμι.

Ο (όμικρο) – μου πορτοκάλι, ποιος σου έγραψε τα κάλλη.

Π (πι) – πάρε πίσω το μαχαίρι με το εδικό σου χέρι.

Ρ (ρο) – ρόδο είσαι και μυρίζεις και τους νέους δαιμονίζεις.

Σ (σίγμα) – στα φιλήματα επάνω, όσα έχω τα ξεχάνω.

Τ (ταυ) – το πουλί μου, το πουλί μου κακιωμένο είναι μαζί μου.

Υ (ύψιλο)- μου γιασεμάκι, τ’ όμορφό σου το κορμάκι

Φ (φι) – φύλαγε τα δυο σου μάτια γιατί μ’ έκαναν κομμάτια.

Χ (χι) – χύθηκε όλο μου το αίμα της καρδούλας μου για σένα.

Ψ (ψι) – ψάλλω, τραγουδώ, φωνάζω, για να σε διασκεδάζω.

Ω ( ωμέγα) – και τελειώνει, ας λαλήσει κι άλλο αηδόνι.

Ας λαλήσ’ κι ας κελαηδήσει, σαν και μένα ας τραγουδήσει.